میوه توت فرنگی گلخانه ای از خانواده Rosaceae است و به دلیل شیرینی مطلوب، بافت آبدار و عطر جذاب بسیار محبوب است. علاوه بر این، آنها به مقدار زیاد مصرف می شوند، چه به عنوان میوه های تازه یا در تهیه سایر غذاها، مانند مربا، آب میوه، اسموتی، پای، بستنی و غیره.
از نقطه نظر صنعتی، آنها بسیار جذاب هستند زیرا در مقایسه با سایر میوه های قرمز، توت فرنگی سودآورتر و ارزان تر است و امکان تولید مقادیر زیادی آبمیوه را فراهم می کند.
از نظر تحقیقاتی، یکی از نگرانی ها تقلب آب توت های دیگر با توت فرنگی است. بنابراین، ارزیابی ترکیبات جزئی مانند آنتوسیانین ها برای ایجاد پروفایلی که می تواند برای اهداف کنترل کیفیت مفیدتر باشد، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
انواع مختلف آب توت فرنگی را تجزیه و تحلیل کرده اند، و بسته به نوع توت فرنگی، سه یا چهار آنتوسیانین در این آب توت فرنگی یافت شد، اما پلارگونیدین و گلوکوزید به عنوان آنتوسیانین اصلی در همه واریته ها شناسایی شده است.
مواد فرار توت فرنگی از ماتریس توت فرنگی با استفاده از SPME فضای پوره توت فرنگی استخراج شد. در طول تعادل نمونه و جذب مواد فرار، نمونه در دمای 40 درجه سانتیگراد کاملاً هم زده شد.
فیبر SPME در مدت 20 دقیقه در معرض فضای بالای نمونه قرار گرفت. پس از غنی سازی مواد فرار، جذب حرارتی مستقیماً در سیستم تزریق GC در دمای 270 درجه سانتی گراد انجام شد.
توت فرنگی به دلیل عطر مشخص، رنگ قرمز روشن، بافت آبدار و شیرینی و ترشی متعادل آن به طور گسترده مورد استقبال قرار می گیرد. در سراسر جهان از جمله در چین، ایالات متحده، مکزیک، اسپانیا، ژاپن و کره کشت می شود.
توت فرنگی عمدتاً در زمین های باز در ایالات متحده و کشورهای اروپایی رشد می کند. از سوی دیگر، در کشورهای شمال شرق آسیا، تقریباً تمام تولید توت فرنگی به صورت گلخانه ای است.
اکثر ارقام تجاری توت فرنگی به صورت غیرجنسی تکثیر می شوند و عمدتاً از قلمه های رویشی ساخته شده از دفن استولون های رویشی به نام رانر استفاده می شود.